دارو دیازپام

داروی دیازپام از گروه داروهای آرامبخش بوده و فراوانی مصرفی بالایی دارد. دیازپام با نام تجاری والیوم Valium به بازار جهانی عرضه شده و اثراتی خواب آور با خود به همراه دارد. این دارو در جهت کاهش اضطراب، بی قراری، هراس ها، بهبود انقباضات عضلانی و جلوگیری از تشنج کاربرد دارد. امروزه داروهای آرامبخش بواسطه مشکلات شخصی و محیطی نقش زیادی در زندگی برخی از مردم دارد.

بسیاری از مردم بواسطه همین مشکلات وابستگی هایی نسبت به این داروها پیدا می کنند. در واقع از چاله ای به چاله دیگر می افتند یا قوز بالای قوز می شود. با مصرف این داروها به دلیل اینکه کمی مشکل تعدیل می گردد، فرد شرطی شده و فقط از مصرف داروها برای تسکین بهره می برد.

 

داروی دیازپام

در این مقاله قصد داریم بیشتر درباره داروی دیازپام حرف بزنیم و به شناخت آن بپردازیم. توجه داشته باشید که اعتیاد فقط مختص به پودر سفید رنگ بدون بود نیست. در صورت وجود هرگونه سوال تا پایان مقاله با راز ماندگار همراه باشید.

آشنایی بیشتر با داروی دیازپام

والیوم با نام رایج دیازپام از طریق تاثیر گذاری بر روی سیستم مغز و اعصاب، تغییراتی در میزان هورمون های بدنی می گذارد. این دارو در دسته بنزودیازپین ها قرار گرفته و در درمان سندروم قطع مصرف الکل، صرع، ترس بیش از حد، درمان کمکی برای اندوسکوپی و سردرد کاربرد دارد.

سازمان غذا و دارو در راستای اعلام هشدار در تجویز داروی دیازپام، بر روی بسته بندی های مخصوص دارو از کادر مشکی استفاده کرده است. این دارو به دلیل تداخل با داروهای دیگر بایستی با مشورت پزشک مصرف گردد. همچنین مصرف این دارو به همراه موادهای مخدر دارای عارضه های شدید و غیر قابل جبران می باشد.

مکانیسم اثر داروی دیازپام

این دارو آگونیست گیرنده های بنزودیازپینی بوده که سبب تاثیرگذاری بر روی گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید شده و سرانجام با ورود یون کلر به درون نورون های عصبی، اثرات خود را بر روی مغز و سیستم عصبی می گذارد.

در شرایطی که شما دچار اضطراب یا مورد دیگری هستید، میزان گابا که انتقال دهنده عصبی پیام ها بین مغز و نخاع می باشد رو به کاهش می گذارد. با مصرف دارو دیازپام میزان گابا افزایش و اضطراب، ترس و… کاهش می یابد.

به شیوه های مختلف قرص، اسپری بینی، تزریقی و… امکان ورود به بدن را دارد. که در نوع تزریقی بعد از 5-1 دقیقه اثرات ظاهر و تقریبا تا 90-60 دقیقه ادامه می یابد. به نظر می رسد که در فرآیند سرکوبی تشنج بر روی قشر حرکتی مخ اثر می گذارد.

 

نحوه و چرایی مصرف دیازپام

نحوه و چرایی مصرف دیازپام

در بالا به برخی از موارد مصرف داروی دیازپام اشاره شد. از این دارو به صورت ترکیبی در درمان نیز بهره برده می شود. البته لازم به ذکر است که قبل از هرگونه عملی، با پزشک متخصص مشورت و راهنمای لازم داخل بسته قرص را مطالعه نمایید. از دیازپام می توان به شکل های زیر با نکات ذکر شده بهره برد.

  • طبق دستور پزشک مصرف نموده و بازه مصرفی را کم یا زیاد نکنید.
  • در استفاده از نوع شربت داروی دیازپام، نسبت به تنظیم درجه بندی دقت کنید. و جهت اطمینان از بجای قاشق خانگی وسیله مخصوص خود دارو استفاده کنید.
  • دوز مصرفی توسط پزشک و بسته به سن، وضعیت بیماری، توانایی بدنی و برخی عوامل دیگر دارد.
  • اگر قصد مصرف دارویی دیگری به همراه این دارو دارید، با پزشک خود مشورت کنید. تا از عدم تداخل و افزایش دوز مصرفی اطمینان خاطر یابید.
  • هرگونه قطع مصرف، نظم و بی نظمی را حتما به پزشک خود گزارش دهید.

عوارض داروی دیازپام

داروهای مختلف معمولا عوارضی کم و بیش را با خود به همراه دارند. این عوارض در داروهای قوی درجات بیشتری از خود نشان می دهند. در ذیل به برخی از عوارض داروی دیازپام اشاره شده است.

  • عدم تعادل و نوسان در تفکر و اعمال حرکتی بدن
  • بر روی سرعت فعالیت های مغزی اثر کاهشی دارد.
  • قضاوت و قدرت تصمیم گیری را تحت تاثیر سوء قرار می دهد.
  • افت قوای ذهنی
  • ضربان قلب کند
  • زردی پوست یا چشمان
  • تنگی نفس
  • گلو درد
  • خواب آلودگی شدید
  • افسردگی
  • تضعیف حافظه
  • توهم
  • خارش

در صورت بروز هرکدام از این موارد و عوارض دیگر، سریعا با پزشک خود ارتباط گرفته یا به یکی از اعضاء خانواده اطلاع دهید.

 

بررسی تداخلات داروئی والیوم

بررسی تداخلات داروئی والیوم

هرگونه داروئی که مصرف می نمایید امکان ایجاد تداخل را دارد. معمولا این تداخلات سبب تغییر در اثرگذاری داروی دیازپام شده، که ممکن است هم بصورت اختلال خطرناک و یا کاهش اثر بروز کند. والیوم می تواند حتی با پروتئین و داروهای گیاهی مصرفی شما تداخل یابد.
در ذیل به برخی از داروها اشاره و اثر آن مورد بررسی قرار گرفته است:

ضد سل

این گروه از داروها مثل ریفامپین، ریفابوتین و ریفاپنتین، سبب افزایش سرعت جذب داروی دیازپام شده و اثردهی آن را کاهش می دهد.

ضد تشنج

این گروه از داروها مانند والپروات، کاربامازپین، فنوباربیتال و… سبب مسدود شدن آنزیم های جذب داروی دیازپام شده و همین عامل علتی بر افزایش میزان این دارو می شود. در نهایت امکان بروز اوردوز و بیهوشی وجود دارد.

سرماخوردگی

مصرف داروهای سرماخوردگی مثل دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین و… نیز تداخل داروئی داشته و برای مصرف باید با دکتر مشورت شود.

داروهای ضد افسردگی، خواب آور، مشتقات تریاک، موادهای مخدر، ضد قارچ و روان پریشی، ضد تهوع و اضطراب نیز از جمله داروهایی هستند که دارای تداخل بوده و بدون مشورت نباید مصرف گردد.

علت اوردوز در مصرف داروی دیازپام

تداخلات داروئی که سبب افزایش میزان داروی دیازپام در بدن شده و یا مصرف دوز بیشتری از این دارو، می تواند مقدمات اوردوز را فراهم نماید. از جمله علائم اوردوز می توان به تنگی نفس و تنفس آهسته، تعرق شدید، گیجی و عدم هشیاری اشاره نمود.

اعتیاد به داروی دیازپام

مصرف مکرر و طولانی مدت داروی والیوم بدون نظارت کامل پزشک سبب عادت سیستم عصبی به حضور این دارو شده و در صورت نبود آن در بدن، واکنش هایی مثل علائم ترک یعنی اضطراب، بدن درد، بی خوابی، پرخاشگری و… بروز می یابد.
این افراد حال خوب خود را در گرو مصرف داروی دیازپام می دانند به همین دلیل در طول درمان بایستی از روان درمانی نیز به عنوان درمان مکمل بهره ببرند.

در این مقاله به بررسی داروی دیازپام پرداختیم. در صورت وجود هرگونه سوال و نیاز به راهنمایی می توانید جهت مشاوره اعتیاد با مشاورین راز ماندگار در ارتباط باشید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *