خانواده درمانی شاخه ای از روان درمانی است که به تحول روابط صمیمی بین اعضای خانواده و زوجین کمک می‌کند و از گفت و گو به عنوان یک عامل تقویت کننده ارتباطات بین اعضای خانواده، استفاده می کنند تا راهی برای رشد و حفظ یک خانواده سالم باشد. متوسط تعداد جلسات درمانی متناسب با موقعیتی که خانواده ها دارند، ۵ تا ۲۰ جلسه است. با این حال، مهم ترین بخش خانواده درمانی چارچوب کار و دیدگاهی است که فرد درمانگر دارد نه تعداد جلسات درمانی. لازم به ذکر است که با این که روش‌های درمان خانوادگی زیادی وجود دارد اما هیچ کدام از آن‌ها روش‌های قطعی و جامعی نیستند.
تحقیقات نشان می‌دهد که خانواده درمانی برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان با طیف وسیعی از مشکلات بسیار مفید است. خانواده درمانی بر روی میزان شناخت ما از خودمان، این که چه هستیم؛ تاثیرگذار است. همچنین بیشتر در مورد واژگان، عادات و رسوم خود اطلاعات به دست می آوریم. یاد می‌گیریم که چه طور عشق بورزیم و چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنیم. نوع برقراری ارتباط ما با دیگران به نوع برقراری ارتباط ما با اعضای خانواده بستگی دارد. هرچه روابط با آن ها سالم تر باشد، با دیگران هم سالم تر خواهد بود.
اهداف خانواده درمانی
- توجه به نیازها و کمک به روابط هر یک از اعضای خانواده؛
- شناخت نقاط قوت مردم و ارتباطات بین فردی؛
- همراهی با خانواده به نوعی که سعی می شود با خانواده کار کنند نه بر روی آن؛
- تمرکز بر روی عقاید، فرهنگ، عقاید و تنوع روابط خانوادگی؛
- صحبت کردن درباره مسائل استرس زای زندگی با خانواده.
تکنیک های مؤثر در خانواده درمانی
خانواده درمانی محدود به یک روش یا متد نمی شود روش ها و تکنیک های مختلف در مواجه با مشکلات و مسائل خاص می تواند راه گشای بسیاری از تنش های پیش رو باشد.
درمان ساختار محور
این نظریه که توسط سالوادور مینوچین مطرح شده است بر پنج اصل استوار است:
- تمرکز بر تعامل بین افراد خانواده نه روانشناسی فردی آن ها؛
- تمرکز بر ساختار خانواده که مبتنی بر تعاملات اجتماعی است؛
- داشتن خانواده با عملکرد بالا که مبتنی بر نحوه پاسخگویی خانواده به نیازهای خودشان است؛
- کمک کردن به رشد خانواده و تبدیل شدن به یک نهاد قوی؛
درمان استراتژیکی
نظریه‌ای است که از ترکیبی از انواع روش‌های روان درمانی و خانواده درمانی تشکیل شده است. این درمان پنج بخش مختلف دارد که شامل یک مرحله مختصر اجتماعی، مرحله مشکل خانواده، مرحله تعامل خانواده، مرحله تعیین هدف و مرحله تعیین تکلیف است.
داستان درمانی
یکی از ویژگی های مهم رویکرد داستان درمانی این است که فرد را تشویق می کند تا خودش باشد و مانند خودش فکر کند و از توانایی‌های خودش برای حل مسائل و مشکلات استفاده کند. این روش با استفاده از پرداختن به داستان‌های شخصی هر فرد، کمک می‌کند که شخص خود را بهتر بشناسد و قابلیت‌های بهتر شدن زندگیش را کشف می‌کند.
ارتباط درمانی
بیشتر مشکل زوجین در مورد نحوه برقراری ارتباط است، این نوع درمان بسیار کاربردی است. مشکلات ارتباطی می‌تواند در زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی باشد و مواردی که باعث ایجاد مسائل ارتباطی می‌شود شامل حوادث مختلف زندگی، پنهان کاری، سلامت روان هستند. درمانگر کمک می‌کند که فرد بتواند راهبردهای مناسب را برای بهبود توانایی‌های ارتباطی استفاده کند.
مشاوره دادن در مورد نحوه برقراری ارتباط
برقراری ارتباط کار اصلا ساده‌ای نیست و هر مشکلی می‌تواند ارتباطات را دچار مشکل کند. مسائلی که باعث تشدید استرس می‌شوند شامل ابتلا به بیماری، عدم برقراری ارتباط درست، خیانت، اختلافات فرهنگی، فاصله گرفتن عاطفی از عزیزان، مشکلات مالی و اختلال در صمیمیت جنسی هستند. لازم به ذکر است که مردم زمانی به مشاور مراجعه می‌کنند که می‌خواهند تصمیم بگیرند آیا به زندگی ادامه دهند و مشکلاتشان را برطرف کنند؟ یا به ارتباطشان خاتمه دهند؟
آموزش روانی در خانواده در خانواده درمانی
تمرینی است که به افراد دچار مسائل روانی داده می‌شود که بتوانند بر مسائل فائق آیند.
متخصصان این حوزه، اهداف زیر را دنبال می کنند:
- انتقال اطلاعات مفید
- حمایت های دارویی و درمانی
- آموزش در زمینه مهارت های خودیاری
بدون دیدگاه